حمایت دولتی آمریکا از کنشگران مردمی فرهنگی و اجتماعی

بروز فعالیت­‌های خودجوش مردمی در قبال مسائل فرهنگی و اجتماعی، پدیده­‌ای مرسوم در اقصی نقاط جهان است. بخش مهمی از این فعالیت‌ها را انگیزه­‌های دینی و ایمانی شکل می‌دهد. مسئله مهم، نحوه مواجهه دولت­‌ها با چنین فعالیت­‌هایی است. انتظار می­‌رود که حمایت دولت‌ها از این فعالیت‌های خودجوش و خیرخواهانه، نه شامل دخالت بیجا شود و نه رهاسازی و بی‌­تفاوتی، بلکه شامل یک موضع میانه و رفتاری حمایت­‌گرانه باشد. در واقع مطلوب است که دولت‌ها به عنوان تقویت‌­کنندگان این فعالیت­‌ها، نیازهای مختلف این فعالان خودجوش، اعم از نیازهای مالی، حقوقی و اطلاعاتی را برطرف کنند.

در بررسی رویکرد دولت آمریکا به فعالیت­‌های خودجوش مذکور، با دو نهاد دولتی مواجه شدیم که زیر نظر مستقیم رئیس­‌جمهور و به عنوان نهادهایی مرتبط با فعالیت­‌های مردمی ایجاد شده­‌اند: مرکز همیاری­‌های ایمان­‌بنیان و محله‌‌ای (Center for Faith-based and Neighborhood Partnerships) که به اختصار «مرکز همیاری (Partnership Center)» خطاب می‌شود، و اداره نوآوری اجتماعی و مشارکت مدنی (Office of Social Innovation and Civic Participation). به نظر می‌رسد که این دو نهاد، رویکردی نسبتا میانه و حمایتی از کنش‌گران مردمی حوزه اجتماع و فرهنگ اتخاذ نموده‌اند. در این یادداشت نگاهی به این دو نهاد می­‌اندازیم.

برای مطالعه‌ی متن کامل یادداشت اینجا کلیک نمایید.