معرفی
از ۱۹۸۷ که اصطلاح “توسعه پایدار” در سازمان ملل متحد مطرح شد، صنعت و نقش آن بر توسعه اقتصادی، اجتماعی و محیط‌زیست، محور مباحث این نهاد بین‌المللی و سایر نهادهای سیاستگذاری و سیاست پژوهی مرتبط با این حوزه بوده است. هم‌اکنون در راستای نیل به اهداف توسعه پایدار یک نوع وفاق جمعی بین سیاست‌گذاران به وجود آمده است. این اجماع به این نکته اشاره دارد که دولت و فعالان غیردولتی در جهت رسیدن به اهداف اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی خود، لازم است تا همگرایی و برنامه صنعتی ویژه‌ای داشته باشند. با این نگاه، پژوهشکده سیاستگذاری دانشگاه شریف از بدو تأسیس خود در سال ۱۳۸۷، یکی از حوزه‌های فعالیتی اصلی خود را به صنعت و توسعه پایدار اختصاص داده است. با توجه به ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های موجود در پژوهشکده، این محور به دنبال پیاده‌سازی جدیدترین روش‌های سیاستگذاری صنعتی با رویکرد اتکا به منابع و ظرفیت‌های منطقه‌ای و ملی است. از این رو، حوزه عملکردی این حوزه، وسعت قابل توجهی دارد و از سطوح کلان سیاستگذاری تا سطح خرد و شرکت‌ها را در بر می‌گیرد.مطابق با این هدف، چهار برنامه برای محور صنعت و توسعه پایدار تعریف شده است. آب و توسعه، مدرسه توسعه پایدار، توسعه اکوسیستم نوآوری در ایران (تانا) و توسعه امور زیرساختی برنامه‌های این حوزه هستند. هر یک از این برنامه‌ها در حوزه‌های مشخصی از صنعت و توسعه پایدار ورود کرده‌اند به‌طوری‌که برنامه آب و توسعه، اصلاح سیاستگذاری آب را با تمرکز بر ابعاد مختلف حکمرانی آن دنبال می‌کند. مدرسه توسعه پایدار به تقویت و ارتقای دانش، مهارت و نگرش نهادها و فعالان توسعه پایدار، می‌پردازد. گسترش سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و ارائه خدمات عمومی از طریق مشارکت بخش خصوصی، هدف برنامه توسعه امور زیرساختی است و درنهایت برنامه تانا در قالب اندیشه‌هایی همچون نظام نوآوری منطقه‌ای، مزیت‌گرایی هوشمند و نظام نوآوری بخشی به دنبال توسعه پایدار و نوآورانه فعالیت‌های صنعتی در کشور است.لازم به ذکر است که هر یک از برنامه‌های حوزه صنعت و توسعه پایدار متناسب با هدف بنیادین خود، در طی سالیان اخیر پروژه‌ها و فعالیت‌های مختلفی را انجام داده‌اند که توضیحات آن‌ها در صفحه هر یک از برنامه‌ها در این سایت آمده است.
