گزیده نشست
بخشی از گفتگوی دکتر علی ملکی، رئیس پژوهشکده سیاستگذاری دانشگاه شریف پیرامون مساله(اصلاح نظام یارانه در کشور)
پرداخت یارانه دو هدف اصلی دارد که ارز ترجیحی نتوانسته هیچکدام از این دو هدف را محقق کند.
یک- کنترل قیمتها
دو- ایجاد توازن در درآمد اقشار و دهک های مختلف جامعه
در رابطه با کنترل قیمت ها آمارها نشان می دهد که متوسط تورم کالاهایی که ارز ترجیحی دریافت می کردند با متوسط تورم سایر کالاهایی که این ارز را دریافت نمی کردند تفاوت معنی داری نداشته است. لذا پرداخت یارانه به شکل ارز ترجیحی تاثیر خاصی در کنترل قیمت ها نداشته است.
در رابطه با ایجاد توازن در درآمد اقشار و دهک های جامعه باید گفت هر نظام اقتصادی می تواند با نابرابری مواجه شود و دولتها خصوصا دولتهایی که تمرکز اصلی خود را بر عدالت قرار میدهند باید به اقشار نیازمند کمک کنند.وقتی یارانه به واردات داده شود، گروههایی که از آن واردات مصرف بیشتری دارند برخورداری بیشتری خواهند داشت و این نقض غرض است.
آمارها نشان میدهد که در رابطه با گوشت گوسفندی میزان مصرف دهک دهم که ثروتمندترین دهک جامعه هست، 25 برابر دهک اول که ضعیفترین قشر جامعه هست بوده است. این نسبت برای مصرف گوشت مرغ سه برابر،مصرف روغن دوبرابر و مصرف برنج نیز دو برابر به نفع دهک دهم بوده است.لذا حتی اگر تخصیص ارز ترجیحی میتوانست در هدف اول که کنترل قیمتها بود موفق باشد باز هم در هدف دوم نمی توانست موفق و موثر باشد.
فیلم کامل گفتگو را می توانید در اینجا مشاهده کنید.