معرفی
دسترسی به دو بازار بزرگ مصرف دنیا یعنی هند و چین و خوراک ارزان مزیتهای رقابتی ایران برای حضور در بازار 35 میلیارد دلاری قیر دنیا میباشد. حفظ و توسعه این مزیتها در گروی سیاستگذاری صحیح داخلی به ویژه در قیمتگذاری خوراک این صنعت است. چرا که بیش از 90 درصد ارزش ورودی فرآیندهای صنعت قیر مربوط به ماده اولیه یعنی وکیومباتوم میباشد.
نوسانات سالهای اخیر در «حاشیه سود» صنعت، تلاطم در قیمتهای نفت کوره به دلیل اعمال IMO-2020 و رفتار باثبات صنعت قیر در مقایسه با آن، بسیاری از پالایشگاهها و بازیگران این صنعت در دنیا را به تکاپو در خصوص تغییر مکانیزمهای قیمتگذاری قیر به رفرنسهای دیگر (همچون Crude، LSFO و...) انداخته است. تغییر مقطعی رفرنس قراردادهای صادراتی پالایشگران اسپانیایی و پرتغالی در ابتدای 2020 از HSFO به Brent یکی از نمونههای این تلاشهاست.
این پروژه با هدف « اصلاح سازوکار قیمتگذاری وکیومباتوم و قیر و ارائه پیشنهادات اصلاحی» در سال 99 و مبتنی بر دادههای قیمت، هزینههای تولید، تجربه کشورهای دنیا در قیمتگذاری قیر و وکیوم باتوم و ملاحظات سیاستی موضوع در کشور انجام شده است.