درباره بنا
بنای ایران، از منظر مسئولیت اجتماعی ارائه شده و بهانه‌ایست برای بالا بردن سطح سواد اقتصادی در طیف الیت و نخبگان جامعه تا هزینۀ اجتماعی تصمیمات اشتباه سیاست‌گذار بالا برود. سابقۀ محتوایی بسته نجات ایران به اوایل دهۀ 90 و آغاز تعامل جمعی از دانش‌آموختگان جوان اقتصاد با سیاست‌مداران و سیاست‌گذاران برمی‌گردد. این تعامل در جهت ارائۀ پیشنهادهایی برای بهبود فضای اقتصاد کشور بود. این جمع متشکل از اقتصاددان‌های جوان، در داخل و خارج کشور، بر مسائل اقتصادی ایران متمرکز شده و به لحاظ محتوایی، به همگرایی خوبی رسیده‌اند. حاصل این همگرایی راه‌اندازی یک شبکۀ سیاست‌پژوهی اقتصادی است. یکی از خروجی‌های مهم جلسات این شبکه، بازار متشکل انرژی بود که متأسفانه، به دلیل تعارضات منافع و مسائل سیاسی اجرایی نشد و به همین دلیل، مغلوب راهکار دولت در آبان 98 شد. از آذرماه 99، نتیجۀ جلسات همفکری و سابقۀ تعامل با سیاست‌گذاران، این شبکه را به این جمع بندی رساند که برنامه‌ای برای گسترش آگاهی و سواد اقتصادی عمومی به خصوص طیف الیت و نخبگان ارائه دهند. از آنجا که بستر انتخابات ریاست جمهوری، فضای مناسبی برای گفتمان‌سازی اقتصادی است، دورۀ زمانی انتخابات برای این امر انتخاب و برنامۀ مدون اقتصادی تحت عنوان بنای ایران «بستۀ نجات اقتصاد ایران» طراحی و منتشر شد. درواقع، دلیل اصلی این تصمیم آن بود که طی این سال‌ها در تعامل با سیاست‌گذاران این نتیجه حاصل شده بود که علت اصلی تصمیمات اشتباه در تعارضات منافع است و نه در جهل دانشی. ازاین‌رو، تنها نیرویی که ممکن است بتواند جلوی تصمیمات اشتباه را بگیرد، پیگیری و مطالبۀ جدی طیف الیت جامعه است. با هدف قابل فهم بودن، در این برنامه، خروجی‌های اقتصادی در نظر گرفته شده‌اند؛ از جمله بالا رفتن تورم، بیکاری، فقر و فساد که دغدغۀ عموم مردم است به وضوح و آشکارا به چشم می‌خورد. مهمترین ویژگی این برنامه، هدفگذاری‌های کمی و دقیق آن است که برای دستیابی به هریک، اقداماتی تبیین شده است.
