علی ملکیچکیده
این مقاله به بررسی تغییرات مهم در نوآوری فناورانه در صنایع بالادستی نفت می‌پردازد. شواهد این پژوهش نشان می‌دهد که تغییرات عمده در الگوهای بخشی نوآوری طی چرخه عمر صنعت نفت از دهه 70 میلادی تا سال 2005 به پویاییهای پیچیدگی دانش بنیان (KBC)، که عاملی کلیدی در رژیم فناورانه صنایع است، وابسته بوده است. در نتیجه، تغییرات مشاهده شده در الگوهای نوآوری را می‌توان تجمیع پاسخ‌های راهبردی نوآوران صنعت نفت به تغییرات رژیم فناورانه دانست. مقاله پیش رو روشی کمّی را برای تعیین پویاییهای پیچیدگی دانش بنیان، الگوهای شومپیتری نوآوری و برهمکنش میان این دو در سطح صنعت پیشنهاد می‌کند. در واقع پایه دانشی صنعت نفت با حرکت به سمت پیچیدگی‌های سطح بالاتر باعث ایجاد تغییرات عمده در الگوی شومپیتری نوآوری در این صنعت شده است. این تحقیق نشان داد که افزایش پویاییهای پیچیدگی دانش بنیان باعث شده تا الگوهای شومپیتری نوآوری از حالت 1 به حالت 2 "اصلاح شده" تغییر کنند. نوآوری‌های فناورانه بجای اینکه عمدتاً از سوی اپراتورهای نفتی "سنتی" با جایگاه تثبیت شده ارائه شوند، به طور فزایندهای از سوی دسته جدیدی از شرکت‌های خدماتی یکپارچه و نوظهور ارائه می‌شوند- شرکتهایی که با یکپارچه‌سازی نظام‌های سطح دوم در بخش‌های بالادستی نفت قادرند بر پویاییهای فزاینده پیچیدگی دانش بنیان فائق آیند.
