علی ملکی
سید رضا میرنظامیچکیده
در دنیای مدرن، ارتباطات الکترونیک نقش مهمی در تراکنش‌های الکترونیکی ملی و بین‌المللی بازی می‌کنند. این موضوع سبب شده تا تمامی نظام‌های حقوقی با مسائل حقوقی نوظهور متعددی روبرو شوند، از جمله وضعیت حقوقی نماینده‌های الکترونیکی در انعقاد قراردادهای الکترونیکی. در خصوص اعتبار حقوقی قراردادهای الکترونیکی که از طریق وبسایت‌های تعاملی منعقد شده‌اند، باید گفت که وضعیت حقوقی نماینده‌های الکترونیکی، که نقش مهمی در این فرآیند دارند، محل سوال است: اینکه آیا نماینده الکترونیکی صرفاً یک ابزار ارتباطی بین متعاملین است یا خود دارای شخصیت حقوقی مستقل است؟ مقاله پیش رو تلاش می‌کند تا با نقد تعدادی از نظریات موجود مبتنی بر ماهیت فنی اینترنت، قواعد و اصول حقوقی سنتی، مقررات کمیسیون حقوق تجارت بین‌الملل سازمان ملل (UNCITRAL) در خصوص تجارت الکترونیک و نیز حقوق ایالات متحده، انگلستان و اتحادیه اروپا در خصوص تجارت الکترونیک به تحلیل این پرسش بپردازد و به توسعه نظامی حقوقی برای ایران کمک نماید.
