پژوهشکده سیاستگذاری دانشگاه صنعتی شریف

چكيده

یکی از مهم‌ترین شروط شکل‌گیری آموزش میان‌رشته‌ای در دانشگاه‌های ایران انعطاف ویژه‌ای است که باید این دسته از دانشگاه‌ها در مدیریت و سازماندهی ساختارها و اجزای خود به کار برند. این عنصر که در این مقاله تحت عنوان انعطاف‌پذیری نهادی تعریف شده است، دربرگیرندۀ بسیاری از ملاحظات ساختاری است که بهبود ساختارهای مرسوم دانشگاه‌های سنتی را هدف‌گیری کرده است. این مقاله کوشیده است برخی تلاش‌هاي دانشگاه‌های مطرح دنیا در برگزاری موفق دوره‌های آموزشی میان‌رشته‌ای را با کمک بسط عملی و نظری انعطاف‌پذیری نهادی مورد مطالعه قرار دهد. در موردکاوی‌های مطالعه‌شده نقش پژوهش به عنوان یکی از خاستگاه‌های اصلی آموزش میان‌رشته‌ای مورد تمرکز قرار گرفته و بر این مسئله تأکید شده است که همواره در تأسیس و استمرار یک برنامۀ آموزشی میان‌رشته‌ای، همراهیِ یک برنامۀ پژوهشی مسئله‌محور و عمیق ضروری است.
کلمات کلیدی: دانشگاه، آموزش میان‌رشته‌ای، انعطاف‌پذیری نهادی، مدیریت آموزش عالی، سیاستگذاری علم.