فهمیده قربانی
مهدی ضرغامیچکیده
از آنجا که سیستم منابع آب بیشترین تأثیرپذیری را از پدیده تغییر اقلیم دارد، سازمان‌هایی که نیازهای اجتماعی و اکولوژیکی آب را مدیریت می‌کنند، می‌توانند بیشترین تأثیر را در ایجاد سازگاری با این پدیده داشته باشند. ظرفیت سازگاری سیستم منابع آب تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد. به‌طوری‌که ارتقای کیفیت هر یک از عوامل نشان‌دهنده افزایش ظرفیت سازگاری کل سیستم منابع آب در مقابل این تغییرات و به تبع آن نشانگر آسیب‌پذیری کمتر در مقابل آن است. در مطالعه حاضر موانع سازگاری سیستم منابع آب حوضه قرنقو در برابر تغییرات اقلیم از منظر دستگاه‌های اداری مرتبط با مدیریت منابع آب شناسایی و روابط علی بین آنها مشخص شده است. مطالعه در چارچوب استراتژی تحقیقات کیفی و براساس روش تحلیل تماتیک و مصاحبه با نفرات کلیدی در سازمان‌های مرتبط با مسأله مدیریت آب حوضه قرنقو انجام شده است. روش نمونه‌گیری در این مطالعه، روش نمونه‌گیری هدفمند و گلوله برفی است. با انجام 20 مصاحبه اشباع نظری حاصل شد و به منظور اطمینان بیشتر، 2 مصاحبه دیگر نیز انجام شد؛ ولی اطلاعات جدیدی به اطلاعات قبل اضافه نشد. نتایج حاصل نشان می‌دهد موانع سازگاری در حوضه مورد مطالعه در قالب سه تم اصلی: موانع ناشی از خصوصیات بازیگران، خصوصیات ساختاری و خصوصیات محیطی قرار دارد. در نهایت با استفاده از رویکرد پویایی سیستم کیفی، روابط عِلّی بین موانع شناسایی شده و راهکارهایی برای غلبه بر آنها پیشنهاد شده است.
کلیدواژه‌ها: تغییر اقلیم ، آسیب‌پذیری ، موانع سازگاری ، ظرفیت سازگاری
