«طلای معطر» در گرداب غفلتی تاریخی

گل‌محمدی با نام علمی Rosa Damascena، درختچه ‌ای از خانواده Rosacea بوده که دارای شاخه‌‌های گل ‌دهنده زیاد، تیغ‌هایی ریز، پهن و قلابی شکل است. گل‌‌ها به شکل صورتی خوش رنگ با 32 گلبرگ مشابه و یکدست هستند که در اوایل صبح شروع به ظاهر شدن می ‌کنند. زمان بازشدن گل‌‌ها در اوایل اردیبهشت تا اواخر تیرماه در مناطق مختلف کشور متغیر بوده و در هر منطقه زمان باز شدن گل‌‌ها بین 20 الی 30 روز به طول می‌‌انجامد. دوام گل‌‌های باز شده حداکثر یک روز بوده و به همین جهت توصیه می‌‌شود که گل‌‌ها در اوایل هر روز چیده شده تا مواد موثره آن از بین نرود.

گل‌محمدی در ایران، بلغارستان، هند، ترکیه، مراکش و برخی از کشورهای شمال آفریقا کشت می‌‌شود. عطر گل‌محمدی ایران به دلیل شرایط اقلیمی از مرغوبیت خاصی برخوردار بوده و سابقه تاریخی این گل در ایران نشان از اهمیت آن در اقلیم ایران و فرهنگ مردم دارد؛ این مورد به گونه‌‌ای است که «چوالییر» ایران را منشا این گل دانسته است. در ایران گونه‌های مختلفی از گل‌محمدی ‌ وجود دارد که از شاخص‌ترین آن‌ها می‌توان به گل‌محمدی دمشقی اشاره کرد.

یادداشت فوق به تاریخ 23 آبان 1401 از خانم شاددلی،پژوهشگر ارشد پژوهشکده سیاست‌گذاری دانشگاه شربف در روزنامه جهان اقتصاد منتشرشده است.
میتوانید متن کامل یادداشت را از اینجا بخوانید