سهيل صفری
مهدی ضرغامیچکیده مقاله
شبکه آب‌رسانی یکی از مهمترین زیر ساخت‌های جوامع بشری است که در صورت وقوع آلودگی به‌دلیل گستردگی می‌تواند موجب بیماری یا مرگ بسیاری از مصرف‌کنندگان شود. آلودگی آب یکی از مسیرهای انتشار آلاینده‌های بیولوژیکی در بین جمعیت است که امروزه به‌عنوان بیوتروریسم از آن یاد می‌شود. آلودگی‌های بیولوژیکی معمولاً با استفاده از پاتوژن‌ها و بیوتوکسین‌ها رخ می‌دهد. از‌این‌رو شناخت مراحل آسیب‌پذیر شبکه آب‌رسانی در مقابل آلاینده‌های مختلف اهمیت ویژه‌ای دارد. در این پژوهش، در مرحله اول پنج پاتوژن (باسیلوس آنتراسیس، کریپتوسپوریدیوزیس، فرانسیسلا تولارنسیس، ویبریو کلرا، شیگلا) که قابلیت بیشتری در ایجاد آلودگی منابع آب دارند، انتخاب و با هر یک از اجزا سامانه آب‌رسانی (مشتمل بر منبع آب خام(سد)، مخزن ذخیره آب خام، تصفیه‌خانه آب، خط انتقال آب تصفیه شده، مخازن آب تصفیه شده و شبکه توزیع) 30 سناریو تعریف شد. در مرحله بعد با استفاده از تصمیم‌گیری چند معیاره گروهی و با بهره‌گیری از سه معیار اصلی (میزان آسیب‌پذیری هر یک از مراحل آب‌رسانی، میزان قدرت آسیب‌رسانی آلاینده، میزان ایجاد خطر آلاینده در هر یک از مراحل آب‌رسانی) و زیر معیار آنها و با استفاده از نرم‌افزار GFDM وزن هر معیار از دیدگاه تصمیم‌گیران مشخص شد و پس از تحلیل سناریوها، میزان خطر هر یک از سناریوها رتبه‌بندی شد که سناریو 26 رتبه اول در ایجاد خطر را کسب کرد که متشکل از وارد کردن پاتوژن باسیلوس آنتراسیس به شبکه توزیع بود. ورود آلودگی به شبکه توزیع به‌دلیل دسترسی بالا و نبود مراحل تصفیه بعدی و همچنین فرصت کم برای جلوگیری از رسیدن آلاینده به مصرف‌کنندگان می‌تواند موجب بیماری و مرگ بسیاری از مصرف‌کنندگان شود، از طرفی پاتوژن باسیلوس آنتراسیس در مقابل کلر مقاومت زیادی داشته و در آب پایدار است، از‌این‌رو ورود این آلاینده به شبکه توزیع می‌تواند بسیار خطرناک باشد. با در نظر گرفتن شرایط موجود شناخت و محاسبه میزان خطر سناریوهای مختلف می‌تواند موجب آمادگی و افزایش سرعت عمل در واکنش با حملات بیولوژیک احتمالی شود.
کلیدواژه‌ها
